Hayat, insana sunulmuş bir hediye paketi gibidir aslında. Kimisi farkına varır paketi açar, kimisi farkına varmaz. Farkına varmayanlar ya gıptayla ya da kıskançlıkla uzaktan bakar. Muhtemelen, " ben düşünmüştüm", "aklıma gelmişti", ya ne kadar da basitmiş!!!" gibi cümleler kurarlar. Tek fark budur belkide ama en önemli noktalardan bir tanesi de paketin içinden ne çıktığı değil, nasıl değerlendirileceği... Birinin hiçbir işine yaramayacağını düşündüğü bir faktör ile bir diğeri harikalar yaratabilir adeta. Hatta o kişi için bir dönüm noktası olabilir bu şey her neyse. Önemli olan bakmasını bilmek ve zihni diri tutmak. Aslında hayat adildir. Çünkü yüce yaradan kullarının arasında ayrım yapmaz. Kimine belki yatlar, katlar, son model araçlar, hizmetçiler vs. bahşeder, kimine ise karın tokluğuna çalışmayı. Önemli olan elinde olanın değerini bilip potansiyeli pozitife çevirmek ve sabırla karşılığını beklemektir. Son olarak şükretmeyi bilmektir her şeye rağmen. Çünkü ayakkabısı olmayan ayakkabılıya, bir ayağı olmayan çıplak ayak yere basana, iki ayağı olmayan bir ayağı olana özenerek bakar. Her zaman daha kötüsünün olduğunu düşünerek sabretmek ve şükretmek gerekir. İşte bu noktada düğüm çözülür. Şairin de dediği gibi;
Bak şu dünyanın türlü türlü haline
Hiç kimseler çare bulmaz ölüme
Ne gelirse kula Allah’tan gelir
sabredelim gönül elden ne gelir
Anne dedikleri yürek yaresi
Evlat dedikleri ciğer paresi
Hiç bulunmaz ölümün çaresi
Sabredelim gönül elden ne gelir
Ne gelirse kula Allah’tan gelir
Sabredelim gönül elden ne gelir
Sevgiyle ve duayla kalın.
Sinan BAŞOĞLU
